عدم استفاده روتین از کفش و دمپایی انگشتی از دوران کودکی به عنوان متغیر اصلی آسیب پذیری در برابر پودوکونیوز مشاهده شده است. مطالعه حاضر میزان استفاده از کفش های محافظ و عوامل اجتماعی-اقتصادی خانوادگی مرتبط با آن را در بین کودکان روستایی سن مدرسه در معرض خطر بالای بیماری ارزیابی کرد.
سرپرستان خانوار و فرزندان آنها (سن بین 9 تا 15 سال) در نظرسنجی خانوارها شرکت کردند. تقریباً نیمی (49.5٪) از کودکان استفاده کمتر محافظی از کفش داشتند، چه با پای برهنه راه بروند یا از کفشهای محافظ در طیف وسیعی از موقعیتها استفاده کنند.
دختران، کودکان بزرگتر، آنهایی که در مقاطع بالاتر تحصیلی هستند، آنهایی که از خانواده هایی با وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالاتر، و کسانی که دارای تعداد بیشتری جفت کفش بودند، استفاده محافظتی بیشتری از کفش را گزارش کردند.
استفاده از کفشهای محافظ در میان کودکان احتمالاً با افزایش وضعیت اجتماعی اقتصادی خانواده و تعداد جفت انواع مختلف کفشهای متعلق به کودکان افزایش مییابد. برای جلوگیری از ابتلا به پودوکونیوزیس و سایر بیماریهای استوایی نادیده گرفته شده در کودکان در سن مدرسه که در مناطق آندمیک زندگی میکنند، استفاده از کفشهای محافظ بیشتر مورد نیاز است.
مداخلات با هدف تشویق مالکیت چند جفت کفش باید از رویکردهایی استفاده کند که ظرفیت اجتماعی اقتصادی خانوادههای مبتلا به پودوکونیوز را نیز افزایش دهد. استفاده از کفشهای محافظ در میان کودکان احتمالاً با افزایش وضعیت اجتماعی اقتصادی خانواده و تعداد جفت انواع مختلف کفشهای متعلق به کودکان افزایش مییابد.
برای جلوگیری از ابتلا به پودوکونیوزیس و سایر بیماریهای استوایی نادیده گرفته شده در کودکان در سن مدرسه که در مناطق آندمیک زندگی میکنند، استفاده از کفشهای محافظ بیشتر مورد نیاز است. مداخلات با هدف تشویق مالکیت چند جفت کفش باید از رویکردهایی استفاده کند که ظرفیت اجتماعی اقتصادی خانوادههای مبتلا به پودوکونیوز را نیز افزایش دهد.
استفاده از کفشهای محافظ در میان کودکان احتمالاً با افزایش وضعیت اجتماعی اقتصادی خانواده و تعداد جفت انواع مختلف کفشهای متعلق به کودکان افزایش مییابد.
برای جلوگیری از ابتلا به پودوکونیوزیس و سایر بیماریهای استوایی نادیده گرفته شده در کودکان در سن مدرسه که در مناطق آندمیک زندگی میکنند، استفاده از کفشهای محافظ بیشتر مورد نیاز است.
مداخلات با هدف تشویق مالکیت چند جفت کفش باید از رویکردهایی استفاده کند که ظرفیت اجتماعی-اقتصادی خانوادههای مبتلا به پودوکونیوز را نیز افزایش دهد.