در گلیم دستباف همدان ماده پایه ای که نخ به آن وصل شده است. در گلیم های بافته شده مانند اکسمینستر، نخ پشتی به همراه پرز بافته می شود. گلیم های پرزدار با فشار دادن هر تکه نخ از یک ماده پشتی از قبل آماده ساخته می شوند. سپس یک پشتیبان ثانویه به اولی متصل می شود تا نخ را محکم کند.
تعداد تافت های 1 اینچی پشت سر هم. کلمه “میزان” برای گلیم های پرزدار استفاده می شود در حالی که “پیچ” برای گلیم های بافته شده استفاده می شود. یک گلیم 8 لا در هر اینچ از رج 8 پر خواهد بود.
اندازه معمولاً به صورت کسری بیان می شود، بنابراین اندازه 1/10 (1 دهم پیمانه) به این معنی است که توده ها 1/10 اینچ از هم فاصله دارند و 10 تافت در یک ردیف طولانی 1 اینچی قرار می گیرند.
گلیم آثار هنری بافته شده ای است که در هر سطحی از جامعه جهان اسلام تولید شده است. زنان برای قرن‌ها در روستاها و اردوگاه‌های عشایری در سراسر خاورمیانه، آناتولی و آسیای مرکزی بافندگی می‌کنند و هر زنی تکنیک‌ها و طرح‌های خود را به دخترانش منتقل می‌کند. این زنان گلیم را هم برای فروش و هم برای استفاده شخصی خود می ساختند و این سنت تا امروز ادامه دارد.
در بارگاه های سلطنتی جهان اسلام نیز گلیم می ساختند. این گلیم‌ها فقط کفپوش‌های کاربردی نبودند، بلکه آثار هنری تزیینی بودند که نشان‌دهنده موقعیت و ثروت صاحبانشان بود. گلیم‌های دربار در کف سالن‌های پذیرایی، اتاق‌های تماشاگران و مؤسسات مذهبی تحت حمایت دربار استفاده می‌شد. آنها همچنین به عنوان هدایای چشمگیر به سایر حاکمان ارائه می شدند.
نقاشی های خطی قرن شانزدهم و هفدهم حاکی از آن است که قالی های کوچکتر اغلب روی گلیم های بزرگتر قرار می گرفتند و همچنین نشان می دهد که بسیاری از گلیم ها در غرفه های تفریحی در فضای باز و پارک های قصر استفاده می شدند.
