چهار مطالعه آینده‌نگر انجام‌شده در ایالات متحده، تأثیر مفید مصرف گردو تازه بدون پوست سبز را بر بروز CHD پس از پیگیری از شش تا 18 سال گروه‌های زیادی از افراد قبلاً سالم گزارش کرده‌اند.
تجزیه و تحلیل تلفیقی از این مطالعات نشان می دهد که افراد در بالاترین گروه مصرف کننده برای مصرف آجیل، 37٪ کاهش در خطر تعدیل چند متغیره CHD کشنده داشتند.
خطر نسبی ترکیبی برای کل مرگ و میر ناشی از CHD حاصل از مقایسه میزان بین بالاترین و کمترین دفعات مصرف آجیل در هر چهار مطالعه 0.63 بود [95% فاصله اطمینان [CI]، 0.51 تا 0.83]. نکته مهم این است که یک رابطه دوزپاسخ بین مصرف آجیل و کاهش میزان مرگ و میر CHD برای هر چهار مطالعه گزارش شده است که پیوند سببی را تقویت می کند.
نکته قابل توجه نتایج مطالعه سلامت پزشکان است، که در آن ارتباط معکوس بین مصرف آجیل و مرگ و میر کلی CHD در درجه اول به دلیل کاهش مرگ ناگهانی قلبی بود. در مقایسه با مردانی که به ندرت یا هرگز آجیل مصرف نمی‌کردند، افرادی که دو بار یا بیشتر در هفته آجیل مصرف می‌کردند، 47 درصد کاهش خطر مرگ ناگهانی قلبی داشتند (خطر نسبی، 0.53؛ CI، 0.30 تا 0.92).
در تجزیه و تحلیل داده‌های نزدیک به 6000 شرکت‌کننده در مطالعه چند قومیتی آترواسکلروز (MESA)، مصرف آجیل و دانه‌ها با سطوح نشانگرهای التهابی، پروتئین واکنش‌گر C (CRP)، اینترلوکین-6 ارتباط معکوس داشت. IL-6) و فیبرینوژن.
مطالعه دیگری بر روی 987 زن دیابتی از مطالعه آینده نگر Nurses’ Health Study ارتباط مستقیمی بین مصرف آجیل و افزایش سطوح پلاسمایی آدیپونکتین، یک سیتوکین ترشح شده از بافت چربی با خواص ضد التهابی و ضد آترواسکلروتیک را نشان داد.
مطالعه سوم روی 772 فرد مسن‌تر در معرض خطر بالای CHD که در اسپانیا زندگی می‌کنند، به منظور ارزیابی پایبندی به الگوی غذایی مدیترانه‌ای و اجزای غذایی آن در رابطه با سطوح نشانگرهای التهابی محلول انجام شد. میانگین سطوح سرمی تنظیم شده چسبندگی بین سلولی مولکول 1 (ICAM-1)، اما نه سطح سرمی CRP یا IL-6، در یک سوم افزایش مصرف آجیل کاهش یافت. بنابراین، افزایش شواهد اپیدمیولوژیک مصرف مکرر آجیل را با کاهش وضعیت التهابی مرتبط می‌کند که ممکن است به توضیح خواص محافظتی قلبی آنها کمک کند.
