مواد شوینده معمولاً در نظافت خانگی و صنعتی استفاده می شود.
آنها را می توان به مواد شوینده خانگی عنوان پاک کننده سطوح سخت، شوینده های لباسشویی و مواد شوینده ظرفشویی بر اساس کاربرد آنها طبقه بندی کرد.
اگرچه فناوری تولید مواد غذایی مدرن شده است، مسائل ایمنی مواد غذایی به دلیل وجود باکتری‌ها، قارچ‌ها و سایر میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا در همه جا همچنان مورد توجه قرار می‌گیرد.
سطوح یا دست های آلوده آشپزخانه می توانند باعث عفونت های میکروبی شوند زیرا میکروارگانیسم های بیماری زا می توانند به سطوح سخت یا پوست بچسبند.
شرایط سطحی که باعث رشد باکتری ها می شود شامل آب، مواد مغذی و دمای مفید است.
باکتری‌ها می‌توانند تکثیر شوند و بیوفیلم‌هایی را تشکیل دهند، زیرا جوامع میکروبی در ماتریکس‌های پلیمری خارج سلولی به یکدیگر می‌چسبند.
هر ماده شوینده آماده شده در دمای محیط شفاف، شفاف و زرد کم رنگ بود.
سپس نمونه های شوینده مواد شوینده تاژ در یک محیط 5– درجه سانتیگراد قرار داده شدند، پس از 24 ساعت برداشته شدند و اجازه داده شد تا به دمای اتاق بازگردند. تبلور و بارش مشاهده نشد (شکل 1b، c).
هنگامی که در انکوباتور درجه حرارت و رطوبت ثابت (1±40) درجه سانتیگراد به مدت 24 ساعت قرار داده شد، خارج شد و بلافاصله مشاهده شد، نمونه ها نه لایه لایه و نه کدورت داشتند (شکل 1d).
این نشان می دهد که محصولات از ثبات خوبی برخوردار بودند.
مشخص شده است که شوینده های تولید شده از طریق تخمیر لایه برداری طبیعی اثر ضد باکتریایی دارند.
با توجه به نگرانی‌ها مواد شوینده پرسیل در مورد اثرات نامطلوب نگهدارنده‌های مواد غذایی مصنوعی، نیاز به عوامل ضد باکتری افزایش یافته است.
گزارش شده است که اسانس ها دارای فعالیت باکتریواستاتیک یا باکتری کشی در برابر پاتوژن ها هستند و بنابراین می توانند به عنوان عوامل ضد باکتری طبیعی استفاده شوند.
اسانس پونه کوهی (OEO) روغن فراری است که از پونه کوهی استخراج می شود.
ماده اصلی ضد باکتری مواد شوینده بدون آنزیم آن کارواکرول است.
این یک نوع مایع روغنی زرد روشن است که دارای مزایای معطر بودن، ایمنی، غیر سمی بودن، استریلیزاسیون با راندمان بالا و عدم وجود موارد منع سازگاری است.
- منابع:
- تبلیغات:
